人教版一年级古诗课文填空

江jiānɡ南nán(汉hàn乐yuè府fǔ)江jiānɡ南nán采cǎi莲lián，莲lián叶yè何hé。鱼yú戏xì莲lián叶yè间jiān。鱼yú戏xì莲lián叶yè，鱼yú戏xì莲lián叶yè，鱼yú戏xì莲lián叶yè南nán，鱼yú戏xì莲lián叶yè北běi。会背几首涂几颗星星都会了敕chì勒lè歌ɡē(北běi朝cháo民mín歌ɡē)敕chì勒lè川chuān，阴yīn山shān，天tiān似sì穹qiónɡ庐lú，笼lǒnɡ盖ɡài野yě。苍cānɡ苍cānɡ，野yě茫mánɡ茫mánɡ，风fēnɡ吹chuī草cǎo低dī见xiàn牛niú羊yánɡ.秋qiū浦pǔ歌ɡē李lǐ白bái（唐tánɡ）白bái发fà千qiān丈zhànɡ，缘yuán愁chóu似sì个ɡè长chánɡ。不bù知zhī明mínɡ镜jìnɡ，何hé处chù得dé秋qiū霜shuānɡ？古ɡǔ朗月yuè行xínɡ李lǐ白bái（唐tánɡ）小xiǎo时shí不bù识shí，呼hū作zuò白bái玉yù盘pán。又yòu疑yí瑶yáo台tái镜jìnɡ，飞fēi在zài碧bì端duān。夜yè宿sù山shān寺sì李lǐ白bái（唐tánɡ）危wēi楼lóu高ɡāo百bǎi尺chǐ，可kě摘zhāi星xīnɡ辰chén。不bù敢ɡǎn高ɡāo声shēnɡ语yǔ，恐kǒnɡ惊jīnɡ天tiān。画huà王wánɡ维wéi（唐tánɡ）远yuǎn看kàn有yǒu色sè，近jìn听tīnɡ水shuǐ无wú声shēnɡ。春chūn去qù花huā还hái在zài，来lái鸟niǎo不bù惊jīnɡ。一()之计在于春，一()之计在于晨。一寸光阴()寸金，寸金难买寸光阴姓名：秋天天气凉了，树叶黄，一片片叶从树上落下来。天空那么蓝，那么高。一群雁往南飞，一会儿排成个“”字，一会儿排成个“”字。啊！秋天来了！小小的船弯弯的儿小小的船。小小的船两尖。我在小小的船坐,只看见闪闪星星蓝蓝的天。四五，金木水土。天地分下，日照今古。对韵歌对雨,雪对风,花对树,鸟对。青对水秀,柳绿对桃红。四季草芽尖尖,他对小鸟说:“我是春。”荷叶圆圆,他对青蛙说:“我是夏天。”谷穗弯弯,他鞠着躬说:“我是秋天。”雪肚子挺,他顽皮地说:“我就是冬。姓名：