弟子规全文拼音版[1]

1dìzǐguī弟子规zǒngxù【总叙】dìzǐguīshèngrénxùnshǒuxiàotìcìjǐnxìn弟子规圣人训首孝悌次谨信fànàizhòngérqīnrényǒuyúlìzéxuéwén泛爱众而亲仁有余力则学文Rùzéxiào【入则孝】fùmǔhūyìngwùhuǎnfùmǔmìngxíngwùlǎn父母呼应勿缓父母命行勿懒fùmǔjiàoxūjìngtīngfùmǔzéxūshùnchéng父母教须敬听父母责须顺承dōngzéwēnxiàzéqìngchénzéxǐnghūnzédìng冬则温夏则凊晨则省昏则定chūbìgàofǎnbìmiànjūyǒuchángyèwúbiàn出必告反必面居有常业无变shìsuīxiǎowùshànwéigǒushànwéizǐdàokuī事虽小勿擅为苟擅为子道亏wùsuīxiǎowùsīcánggǒusīcángqīnxīnshāng物虽小勿私藏苟私藏亲心伤qīnsuǒhàolìwèijùqīnsuǒwùjǐnwèiqù亲所好力为具亲所恶谨为去shēnyǒushāngyíqīnyōudéyǒushāngyíqīnxiū身有伤贻亲忧德有伤贻亲羞qīnàiwǒxiàohénánqīnzēngwǒxiàofāngxián亲爱我孝何难亲憎我孝方贤qīnyǒuguòjiànshǐgēngyíwúsèróuwúshēng亲有过谏使更怡吾色柔吾声jiànbúrùyuèfùjiànhàoqìsuítàwúyuàn谏不入悦复谏号泣随挞无怨qīnyǒujíyàoxiānchángzhòuyèshìbùlíchuáng亲有疾药先尝昼夜侍不离床2sāngsānniánchángbēiyèjūchùbiànjiǔròujué丧三年常悲咽居处变酒肉绝sāngjìnlǐjìjìnchéngshìsǐzhěrúshìshēng丧尽礼祭尽诚事死者如事生chūzétì【出则弟】xiōngdàoyǒudìdàogōngxiōngdìmùxiàozàizhōng兄道友弟道恭兄弟睦孝在中cáiwùqīngyuànhéshēngyányǔrěnfènzìmǐn财物轻怨何生言语忍忿自泯huòyǐnshíhuòzuòzǒuzhǎngzhěxiānyòuzhěhòu或饮食或坐走长者先幼者后zhǎnghūrénjídàijiàorénbùzàijǐjídào长呼人即代叫人不在已即到chēngzūnzhǎngwùhūmíngduìzūnzhǎngwùxiànnéng称尊长勿呼名对尊长勿见能lùyùzhǎngjíqūyīzhǎngwúyántuìgōnglì路遇长疾趋揖长无言退恭立qíxiàmǎchéngxiàjūguòyóudàibǎibùyú骑下马乘下车过犹待百步余zhǎngzhělìyòuwùzuòzhǎngzhězuòmìngnǎizuò长者立幼勿坐长者坐命乃坐zūnzhǎngqiánshēngyàodīdībùwénquèfēiyí尊长前声要低低不闻却非宜jìnbìqūtuìbìchíwènqǐduìshìwùyí进必趋退必迟问起对视勿移shìzhūfùrúshìfùshìzhūxiōngrúshìxiōng事诸父如事父事诸兄如事兄jǐn【谨】zhāoqǐzǎoyèmiánchílǎoyìzhìxīcǐshí朝起早夜眠迟老易至惜此时chénbìguanjiānshùkǒubiànniàohuízhéjìngshǒu晨必盥兼漱口便溺回辄净手3guānbìzhèngniǔbìjiéwàyǔlǚjùjǐnqiè冠必正纽必结袜与履俱紧切zhìguānfúyǒudingwèiwùluàndùnzhìwūhuì置冠服有定位勿乱顿致污秽yīguìjiébúguìhuáshàngxúnfènxiàchènjiā衣贵洁不贵华上循分下称家duìyǐnshíwùjiǎnzéshíshìkěwùguòzé对饮食勿拣择食适可勿过则niánfāngshàowùyǐnjiǔyǐnjiǔzuìzuìwéichǒu年方少勿饮酒饮酒醉最为丑bùcōngrónglìduānzhèngyīshēnyuánbàigōngjìng步从容立端正揖深圆拜恭敬wùjiànyùwùbǒyǐwùjījùwùyáobì勿践阈勿跛倚勿箕踞勿摇髀huǎnjiēliánwùyǒushēngkuānzhuǎnwānwùchùléng缓揭帘勿有声宽转弯勿触棱zhíxūqìrúzhíyíngrùxūshìrúyǒurén执虚器如执盈入虚室如有人shìwùmángmángduōcuòwùwèinánwùqīnglüè事勿忙忙多错勿畏难勿轻略dòunàochǎngjuéwùjìnxiépìshìjuéwùwèn斗闹场绝勿近邪僻事绝勿问jiāngrùménwènshúcúnjiāngshàngtángshēngbìyáng将入门问孰存将上堂声必扬rénwènshuíduìyǐmíngwúyǔwǒbùfēnmíng人问谁对以名吾与我不分明yòngrénwùxūmíngqiútǎngbùwènjíwéitōu用人物须明求倘不问即为偷jièrénwùjíshíhuánhòuyǒujíjièbùnán借人物及时还后有急借不难【信】fánchūyánxìnwéixiānzhàyǔwàngxīkěyān凡出言信为先诈与妄奚可焉huàshuōduōbùrúshǎowéiqíshìwùnìngqiǎo话说多不如少惟其是勿佞巧4jiānqiǎoyǔhuìwūcíshìjǐngqìqièjièzhī奸巧语秽污词市井气切戒之jiànwèizhēnwùqīngyánzhīwèidìwùqīngchuán见未真勿轻言知未的勿轻传shìfēiyíwùqīngnuògǒuqīngnuòjìntuìcuò事非宜勿轻诺苟轻诺进退错fándàozìzhòngqiěshūwùjíjíwùmóhū凡道字重且舒勿急疾勿模糊bǐshuōchángcǐshuōduǎnbùguānjǐmòxiánguǎn彼说长此说短不关己莫闲管jiànrénshànjísīqízòngqùyuǎnyǐjiànjī见人善即思齐纵去远以渐跻jiànrénèjínèixǐngyǒuzégǎiwújiājǐng见人恶即内省有则改无加警wéidéxuéwéicáiyìbùrúréndāngzìlì唯德学唯才艺不如人当自砺ruòyīfúruòyǐnshíbùrúrénwùshēngqī若衣服若饮食不如人勿生戚wénguònùwényùlèsǔnyǒuláiyìyǒuquè闻过怒闻誉乐损友来益友却wényùkǒngwénguòxīnzhíliàngshìjiànxiāngqīn闻誉恐闻过欣直谅士渐相亲wúxīnfēimíngwéicuòyǒuxīnfēimíngwéiè无心非名为错有心非名为恶guònénggǎiguīyúwútǎngyǎnshìzēngyìgū过能改归于无倘掩饰增一辜fànàizhòng【泛爱众】fánshìrénjiēxūàitiāntongfùdìtongzài凡是人皆须爱天同覆地同载xìnggāozhěmíngzìgāorénsuǒzhòngfēimàogāo行高者名自高人所重非貌高cáidàzhěwàngzìdàrénsuǒfúfēiyándà才大者望自大人所服非言大yǐyǒunéngwùzìsīrénsuǒnéngwùqīngzī己有能勿自私人所能勿轻訾5wùchǎnfùwùjiāopínwùyàngùwùxǐxīn勿谄富勿骄贫勿厌故勿喜新rénbùxiánwùshìjiǎorénbùānwùhuàrǎo人不闲勿事搅人不安勿话扰rényǒuduǎnqièmòjiērényǒusīqièmòshuō人有短切莫揭人有私切莫说dàorénshànjíshìshànrénzhīzhīyùsīmiǎn道人善即是善人知之愈思勉yángrénèjìshìèjízhīshènhuòqiězuò扬人恶即是恶疾之甚祸且作shànxiāngquàndéjiējiànguòbùguīdàoliǎngkuī善相劝德皆建过不规道两亏fánqǔyǔguìfēnxiǎoyǔyíduōqǔyíshǎo凡取与贵分晓与宜多取宜少jiāngjiārénxiānwènjǐjǐbúyùjísùyǐ将加人先问己己不欲即速已ēnyùbàoyuànyùwàngbàoyuànduǎnbàoēncháng恩欲报怨欲忘抱怨短报恩长dàibìpúshēnguìduānsuīguìduāncíérkuān待婢仆身贵端虽贵端慈而宽shìfúrénxīnbùránlǐfúrénfāngwúyán势服人心不然理服人方无言qīnrén【亲仁】tóngshìrénlèibùqíliúsúzhòngrénzhěxī同是人类不齐流俗众仁者希guǒrénzhěrénduōwèiyánbúhuìsèbúmèi果仁者人多畏言不讳色不媚néngqīnrénwúxiànhǎodérìjìnguòrìshǎo能亲仁无限好德日进过日少bùqīnrénwúxiànhàixiǎorénjìnbǎishìhuài不亲仁无限害小人进百事坏yúlìxuéwén【余力学文】búlìxíngdànxuéwénzhǎngfúhuáchénghérén不力行但学文长浮华成何人6dànlìxíngbùxuéwénrènjǐjiànmèilǐzhēn但力行不学文任己见昧理真dúshūfǎyǒusāndàoxīnyǎnkǒuxìnjiēyào读书法有三到心眼口信皆要fāngdúcǐwùmùbǐcǐwèizhōngbǐwùqǐ方读此勿慕彼此未终彼勿起kuānwéixiànjǐnyònggōnggōngfūdàozhìsètōng宽为限紧用功工夫到滞塞通xīnyǒuyísuízhájìjiùrénwènqiúquèyì心有疑随札记就人问求确义fangshìqīngqiángbìjìngjīànjiébǐyànzhèng房室清墙壁净几案洁笔砚正mòmópiānxīnbùduānzìbújìngxīnxiānbìng墨磨偏心不端字不敬心先病lièdiǎnjíyǒudingchùdúkànbìhuányuánchù列典籍有定处读看毕还原处suīyǒujíjuànshùqíyǒuquēhuàijiùbǔzhī虽有急卷束齐有缺坏就补之fēishèngshūbǐngwùshìbìcōngmínghuàixīnzhì非圣书屏勿视敝聪明坏心志wùzìbàowùzìqìshèngyǔxiánkěxúnzhì勿自暴勿自弃圣与贤可驯致